Pierwsza pomoc przedmedyczna |
---|
|
Wypadek drogowy Pamiętaj o zapewnieniu sobie bezpieczeństwa, sam nie możesz stwarzać sobie stanu zagrożenia
Ocena stanu poszkodowanego W celu dokonania oceny podstawowych funkcji życiowych pacjenta, 1. Jest przytomny ? Ratownik powinien głośno odezwać się do pacjenta (np. "Jak Pan/Pani
się czuje) 2. Oddycha ? Zatrzymanie oddechu stwierdza się w nastepujący sposób: 3. Ma zachowane krążenie ? Objawy nagłego zatrzymania krążenia występują w następującym porządku Badanie tętna: tętno może być badane w trzech miejscach: Gdy u nieprzytomnego pacjenta nie ma bezpośredniego podejrzenia zatrzymania
krążenia, można najpierw kontrolować tętno na tętnicy promieniowej. Przy
niewyczuwalnym tętnie promieniowym, należy badać tętnicę szyjną. Wskazane
jest badanie tętna najpierw po jednej, później po drugiej stronie szyi, ale
nigdy jednocześnie. Z powodu np. obrzęku tętno może być niewyczuwalne po
jednej stronie, dlatego więc sprawdzamy obustronnie. Kontrola czynności życiowych pacjenta musi przebiegać możliwie szybko. Reanimacja Jeśli pacjent nie oddycha, bardzo ważne jest szybkie rozpoczęcie
reanimacji. Udrożnienie dróg oddechowych. U głęboko nieprzytomnego pacjenta język opada do części krtaniowej gardła
, blokując wejście do krtani. Najczęściej drożność dróg oddechowych można
odzyskać przez odgięcie głowy ratowanego ku tyłowi w następujący sposób: W przypadku podejrzenia uszkodzenia kręgosłupa szyjnego głowa pacjenta nie
powinna być odginana do tyłu. Wtedy drożność uzyskujemy w następujący
sposób: Jeżeli pacjent nie może oddychać pomimo prawidłowego udrożnienia, należy
przyjąć możliwość zatkania dróg oddechowych ciałem obcym. Trzeba wtedy
otworzyć usta ratowanego i wydobyć ciała obce (krew, wymiociny, sztuczna szczęka,
resztki pokarmowe) z jamy ustnej. Można tego dokonać wskazującym i środkowym
palcem. Reanimacja oddechowa Istnieją dwie metody sztucznego oddychania: usta- usta i usta- nos. Niezależnie
jednak - metoda
usta-usta Głowa silnie odgięta. Dłoń oparta na czole chorego, kciuk i palec wskazujący
szczelnie zaciskają nos. Usta ratowanego lekko rozchylone. Ratujący przyciska
swoje szeroko rozwarte usta do ust chorego i robi wdech (nie za głęboki; nieco
głębszy niż przy normalnym oddychaniu). - metoda usta- nos Obie metody są równorzędne. Wybór należy do
ratownika, a także zależy od zaistniałej sytuacji - np. rany nosa, niemożliwe
do usunięcia ciało obce w ustach. Sztuczne oddychanie u niemowląt i małych dzieci Ze względu na małe wymiary twarzy niemowląt i małych dzieci, ratujący obejmuje swymi ustami zarówno usta jak i nos dziecka. Objętość wdmuchiwanego powietrza musi być znacznie mniejsza niż u dorosłych, często wystarczają "pełne usta". Główkę dziecka odchylamy umiarkowanie. Częstość sztucznego oddychania jest następująca: Reanimacja krążeniowa Po ustaleniu rozpoznania zatrzymania krążenia należy ułożyć pacjenta płasko na twardym podłożu. Uniesienie nóg ku górze zwiększa szanse udanej reanimacji krążeniowej. Klatkę piersiową pacjenta należy odsłonić z odzieży. Punkt nacisku do masażu pośredniego serca znajduje się na dolnej trzeciej części mostka - w odległości 3 palców powyżej wyrostka mieczykowatego. Technika masażu pośredniego serca u dorosłych 1. Jeden nadgarstek opiera się na punkcie ucisku w dolnej połowie mostka, w
osi ciała. Fazy ucisku i rozluźnienia trwają mniej więcej równie długo. Ruchy powinny być płynne, nie "szarpane". W żadnym przypadku nie należy przerywać masażu na dłużej niż kilka sekund. Podczas reanimowania, zwłaszcza ludzi
starszych, może dojść do złamań żeber lub mostka. Pomimo tego reanimację
należy prowadzić dalej ! Masaż pośredni serca u niemowląt i małych dzieci Siła ucisku jest znacznie mniejsza, często wystarcza jedna ręka, a u niemowląt nawet uciskanie tylko dwoma palcami. Odszukanie punktu nacisku: u dzieci 2 palce powyżej wyrostka mieczykowatego,u niemowląt szerokość palca poniżej linii łączącej brodawki sutkowe. Częstotliwość wykonywania pośredniego masażu serca: Połączenie sztucznego oddychania i masażu pośredniego serca Od początku roku 2001 weszły w życie nowe standardy dotyczące reanimacji krążeniowo - oddechowej. Nie ma już rozróżnienia na metody jednego i dwóch ratowników. W każdej sytuacji proporcje masażu i sztucznego oddychania mają się jak 15:2. Na każde dwa wdechy przypada 15 uciśnięć mostka. Kontrolujemy oddech i tętno po każdych 4 cyklach. Akcję reanimacyjną prowadzimy aż do przybycia lekarza. Wcześniejsze jej zakończenie jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy ratownik z powodu wyczerpania nie jest zdolny do dalszego działania. Należy zdawać sobie sprawę, że opisane powyżej działania przeważnie nie przywrócą pacjentowi podstawowych funkcji życiowych. Może to nastąpić dopiero po interwencji lekarza, który będzie mógł podać odpowiednie leki, a także zadecyduje o defibrylacji. Ale nawet najlepszy specjalista z najlepszym sprzętem będzie bezradny, jeśli od zatrzymania krążenia minęło kilka minut, podczas których reanimacja bezprzyrządowa nie była prowadzona. Dlatego tak bardzo liczy się czas i natychmiastowe rozpoczęcie czynności ratowniczych.
Apteczka samochodowa Poniżej podajemy przykładowe wyposażenie poszczególnych apteczek do samodzielnego skompletowania. Ze względu na brak przepisów regulujących nie są one obligatoryjne, z wyjątkiem oznakowania - biały krzyż na zielonym tle. Należy zwrócić uwagę, że od 1 maja 2004 r. wyroby medyczne, czyli wszystko co służy do leczenia, poprawy stanu zdrowia, a nie jest lekiem, muszą posiadać znak CE.
|